PsichiX zaoferował, że trochę nas wesprze wiedzą i kodem w kwestii renderingu openGL - jako, że mi osobiście zależy na poprawie wyglądu WG i wydajności renderingu (czyli, IMHO, naszych pięt achillesowych), zgodziłem się od ręki ;)

Dostałem przerobiony kod klasy Sprite - przerobiony tak, by używał list wyświetlania, a nie glBegin. Integracja z naszym kodem odbywa się przez proste dziedziczenie - jedna z klas naszego renderingu teraz używa CWGSprite zamiast sf::Sprite :) Jeśli nie niesie to ze sobą żadnych skutków ubocznych (test plz ;) ), to ma szansę podnieść naszą wydajność graficzną w sytuacji, gdy może ona być wąskim gardłem (hordy eksplozji i particle'i, itp). Jeśli chodzi o testowanie, PsichiX prosił żeby sprawdzić, że kolorowanie na pewno działa, bo użył jakiejś innej metody. Na moje oko szczurki dalej są zielone, a u Was? (kod pochodzi w części z Xenona).

Dalsze w kolejności do integracji są PostFX - przerobione na kompatybilne z glDrawArrays, oraz... z wyodrębnionymi metodami odpowiedzialnymi za aktywację i deaktywację shadera. W oryginalnej wersji naszej wspaniałej biblioteki, były one "schowane" wewnątrz metody Render() - która brzmiała "aktywuj(); zastosuj do całego ekranu(); deaktywuj()". Biorąc pod uwagę, że teraz może "opakować" w shader dowolny quad, i możemy temu shaderowi przekazać parametry (materiał - kolor, normal mapę, listę źródeł światła itp) - to pewnie do końca tygodnia będziemy się bawić oświetleniem ;]

Jeśli uda się to przeprowadzić bezkolizyjnie na wszystkich platformach, będziemy mieli prawie 100% kontroli nad renderingiem w naszej aplikacji, zostawiając SFMLowi jedynie "set up". Dalsze efekty typowe dla gier 2D (dynamiczne cienie, remember?) staną otworem :)